Evlilik, Aşk ve Kadın Erkek İlişkileri Üzerine Filmler

Gelinin Babası

Orijinal adı: Father Of The Bride

1991 - ABD Tür: Aile, Komedi

Yönetmen: Charles Shyer

Oyuncular: Steve Martin, Diane Keaton, Kieran Culkin, Kimberly Williams, Martin Short

Konusu ve yorum: Kızını evlendiren bir babanın psikolojisini anlatan eğlenceli bir film. George'un kızı Annie 22 yaşındadır. Kısa bir süreliğine gittiği yurt dışından döndüğünde sürpriz bir şekilde hayatının erkeğiyle tanıştığını ve evlenmeye karar verdiklerini ailesine açıklar. George böyle bir habere hazırlıksızdır. Ne de olsa daha dün kucağında kendisine hayran hayran bakan küçük bir kız çocuğu değil miydi o! Evlenmek için Annie'nin yaşının henüz küçük olduğunu söyler ama kendisi evlendiğinde karısı daha da gençtir. Annie'nin bulduğu adamın işsiz, dolandırıcı vs olabileceğini düşünür ama hiç birisi de doğru çıkmaz. Oldukça zengin bir ailenin oğlu olan damat adayı hem yakışıklı hem çok akıllı, beyefendi biridir. Her şekilde ideal bir damat adayı gibi durmaktadır. İstemeyerek de olsa evliliği kabullenmek zorunda kalır. Oldukça masraflı olan düğün hazırlıkları sırasında masrafları kısmak için elinden geleni yapmaya çalışsa da sonunda pes eder ve kadınların istediği olur. Genç çift güzel bir tören ve düğünle evlenirler.

Anne babalar için çocuklar hiç bir zaman büyümez. Kendilerinin gençliğinde yaptıklarını çocuklarının da yapıyor olabileceklerini kabullenmekte zorlanırlar. Hatta bazen kendi yaptıkları hataları çocuklarının yapmasından korktukları için gereğinden fazla koruyucu davranabilirler. Sağlıklı bir anne baba çocuklarının da tıpkı kendileri gibi bazen hata yapabileceklerini kabullenir. Kimi zaman hatalarımızdan öğrenmiyor muyuz? Kimi zaman gençler kendi anne babalarından daha sağlıklı kararlar bile verebilirler. Onların büyüdüğünü ve eninde sonunda sonucu ne olursa olsun, bazı kararları kendilerinin vermelerinin gerektiğini kabullenmek zorundayız. Ne biz büyükler ne de gençler her kararımızda haklı çıkamayabiliriz ama hayat devam ediyor sonuçta. Gerçi bu filmde hemen her şey yolunda gidiyor. Damat mükemmel, dünürler mükemmel, düğün hazırlıkları biraz zor ve masraflı da olsa sonuç mükemmel.

Çocukların büyümesi ve evlenip yuvadan ayrılmaları kimi zaman anne babalar için zor bir dönem olabiliyor. Filmde George kızı evlenip ayrıldıktan sonra eve girdiğinde duymaya alıştığı sesleri özleyeceğini söylüyor. Çocuklar evden ayrıldıktan sonra anne babaların yaşadıkları bu boşluk duygusuna boş yuva sendromu (empty nest syndrome) deniyor. Uzun yıllar boyunca tek amaç ve uğraşları çocukları olanlar çocuklar okul ya da evlilik nedeniyle evden ayrıldıklarında boşluğa düşebiliyorlar. Bu dönem evliliklerin bir kez daha sınavdan geçtiği bir dönem olabiliyor. Neyse... Bu filmin bu konuyla pek ilgisi var sayılmaz. Aklıma gelmişken paylaşayım istedim.

Nedimeler filminde düğün törenlerinin ne kadar abartıldığıyla ilgili düşüncelerimi söylemiştim. Bu filmde hem ailenin ekonomik durumu iyi olduğu için hem de kahramanlarımız makul insanlar olduğu için düğün hazırlıklarını atlatabiliyorlar ama ülkemizde düğün hazırlıkları sırasında bozulan birçok nişan olduğu da bir gerçek. Genellikle de başka bir nedenle sorunlu olan bir ilişki bu dönemdeki sıkıntılar nedeniyle bitebiliyor. Belki de düğün hazırlıkları hem dünürlerin birbirini tanıdığı, birbirini çok sevdiğini düşünen çiftlerin bir nevi sınavdan geçirildiği bir dönem olarak yüz yıllar içinde böyle şekillenmiştir, kim bilir?

İçinden bakınca fark etmesi zor belki ama kültürler ötesi bir bakış açısıyla bakacak olursak son yüz yılda özellikle batı kültüründeki başka bir değişimi de görebiliriz bu filmde. Aileler küçüldü, en fazla bir ya da iki çocuk yapıyor artık çiftler. Evlilik yaşı da yükseldi. ABD’de 2011 yılı istatistiklerine göre erkekler ortalama 28.9, kadınlar 26.9 yaşında evleniyorlar. Görebildiğim kadarıyla ilk evlenme yaşının en yüksek olduğu İsveç’te erkekler 35.1, kadınlar 32.5 yaşında evleniyorlar. Türkiye için erkeklerde evlilik yaşı 26.7, kadınlarda ise evlilik yaşı 23.4 olarak bildirilmiş. Oysa birkaç yüz yıl önce gençler dünyanın birçok yerinde ergenlik yıllarında evlendiriliyorlardı. Lolita filminin yorumunda bu konuya değinmiştim. Evde birkaç çocuk olunca ve evlilik kurumu insanların iş hayatı dışındaki tek doyum kaynakları olunca, evdeki çocukların büyüyüp evlenmeleri de anne babaların kendilerini boş bir evde yalnız hissetmelerine neden olabiliyor.

Mutlaka seyredilmesi gereken bir film diyemem ama eğlenceli vakit geçirmek için seyredilebilir.

Doç. Dr. Mehmet Akif Ersoy

Kaynaklar:

Median Age at First Marriage. U.S. Census Bureau. (2011).

United Nations Economic Commission for Europe "Mean age at first marriage by sex" 2011.

« Önceki Sayfa

Sonraki Sayfa »